‘Na het zwemmen smaakt het eten nóg lekkerder’
–16 augustus 2024–
Annie Reinders-Vos (91) is een echte waterrat. Zwemmen is haar grootstehobby. Met haar man Herman trok ze heel veel baantjes in zwembad Vondersweijde in Oldenzaal. Nu ze alleen is stapt ze elke dinsdag in een busje van Zorggroep Sint Maarten richting het zwembad in Rossum. “Heerlijk warm water daar!”, zegt ze.
Het is niet alleen het zwemmen waar ze zich op verheugt. Het is ook de geur van het warme eten bij thuiskomst in woonzorgcentrum Gereia, waar ze sinds drie jaar aanschuift bij de dagvoorziening. “Ik ruik het eten vaak al in de verte. Ik ben dol op de pannenkoekjes met spek of appelmoes. Het is hier echt goed voor elkaar met het eten, hoor! En na het zwemmen smaakt het nóg lekkerder.”
Rome, Parijs en Londen
Annie Reinders woont dicht bij het centrum van Oldenzaal. “Waar vroeger het Duitse klooster was. Eén muur staat er nog. Als kinderen waren we nieuwsgierig en probeerden we altijd over de rand van dat muurtje te kijken”, herinnert ze zich. Ze trouwde met Herman, haar grote liefde. “We hebben samen een heel mooi leven gehad. We gingen overal naartoe. Naar Rome, Parijs en Londen bijvoorbeeld. Kinderen hebben we tot ons verdriet nooit gekregen.”
Overal naartoe
Toen Herman zeven jaar geleden overleed was Annie veel alleen. “Ik heb er het beste van proberen te maken. Ik had een scootmobiel en reed overal naartoe, zelfs naar familie in Tubbergen. Dat was heerlijk, totdat ik een ongeluk kreeg. Dat kwam omdat ik slecht diepte kan zien. Ik dacht: nou Annie… daar ga je met je goeie gedrag. Ik lag een week in het ziekenhuis en moest zes weken revalideren. Daarna heb ik nooit meer op de scootmobiel gereden. Maar toch zou ik het anderen wel aanraden.”
Op reis
Ga reizen, is de tip van Annie aan de jongere generatie. “Ga wandelen in Oostenrijk. Of steden bezoeken. Herman en ik hebben een mooi leven gehad. We zijn overal geweest en hebben daar erg van genoten. Ik zeg vaak tegen jongelui: ‘Je moet het nú doen!”
Dol op spelletjes
Na het ongeluk werd haar wereldje kleiner. Daarom bezoekt Annie nu alweer drie jaar de dagvoorziening in Gereia. “Het is niet zo dat ik me thuis niet vermaak, hoor! Ik heb een leestafel waarin tekst vergroot wordt. En veel luisterboeken over de oorlog. Maar ik ben heel blij dat ik de stap naar de dagvoorziening bij Gereia heb genomen. Op de eerste dag gingen we al toeren naar het Arboretum Poort Bulten. Ik zat er meteen tussen. Jolanda en Monique, onze vaste begeleiders, maken het heel gezellig voor onze groep. We doen veel spelactiviteiten. Rummikub met vergrote stenen bijvoorbeeld. Daar hou ik van! Dagvoorziening verbreedt mijn leven en ik zou het voor geen goud willen missen.”